دوره 9، شماره 1 - ( مجله توسعه پژوهش در پرستاری و مامایی 1391 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 50-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، Rafiee.leila@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
چکیده:   (46227 مشاهده)

  زمینه و هدف: رضایتمندی مادر از زایمان، به عنوان یک شاخص مهم از کیفیت مراقبتی مادر به حساب می آید و در بهداشت روانی خانواده وجامعه تاثیر ­ دارد و روحیه مادر درنتیجه نهایی فرآیند زایمان تاثیر ­ گذار است. حمایت زائو توسط بستگانش می تواند باعث کاهش اضطراب­، تجربه یک زایمان با پیامد خوب و رضایتمندی مادر وهمراهان را داشته باشد. مطالعه حاضر ­ با هدف تعیین تاثیر ­ حضور همراه بر رضایتمندی، اضطراب و درد زایمان در زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان هاجر(س) شهرکرد انجام شده است.

  روش بررسی: مطالعه­ی حاضر، یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 60 نفر زن نخست زا واجد شرایط مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان هاجر ­ (س) شهرکرد در سال 1389 به صورت تصادفی در دو گروه شاهد وآزمون قرار گرفتند. 30 نفر در گروه آزمون اجازه حضور همراه داشتند و اقدامات معمول بخش را دریافت­ نمودند و30 نفر در گروه شاهد تنها اقدامات معمول بخش را دریافت نمودند. میزان اضطراب، درد،­ پیشرفت زایمان­، آپگاردقیقه اول نوزاد، شروع شیردهی و رضایتمندی با چک لیست های تنظیم ­ شده تا پایان زایمان مورد سنجش قرار ­ گرفت.­ اطلاعات با کمک نرم افزار 16 - spss وآزمون های آماری تی استیودنت وکای - اسکوئر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

  یافته ­ ها: ­ یافته ­ های مطالعه نشان دادکه حمایت فرد همراه حین زایمان به شکل معنی داری باعث کاهش اضطراب آشکار­، شروع زودرس تغذیه با شیر مادر وافزایش رضایت مادر از زایمان می شود­( 05/0> p ). از نظر طول فاز فعال زایمان، طول مرحله­ی دوم زایمان­، آپگار دقیقه اول نوزاد ودرد بین گروه آزمون و شاهد اختلاف معنی­داری مشاهده نگردید.

  نتیجه گیری: با توجه به یافته ­ های فوق می­توان نتیجه گرفت که ­ حمایت همراه می­تواند باعث افزایش رضایت از زایمان­،­ کاهش اضطراب و شروع به موقع تغذیه با شیرمادر شود.

  کلید واژه ها: رضایتمندی، اضطراب­، درد زایمان، همراه

واژه‌های کلیدی: رضایتمندی، اضطراب­، درد زایمان، همراه
متن کامل [PDF 283 kb]   (4402 دریافت)    

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.