زمینه و هدف : منابع انسانی با ارزش ترین منابع سازمان می باشند. پرستاران به علت ماهیت شغلی خاص تحت تاثیر فشارهای مختلفی قرار دارند که بر میزان رضایت وتعهد سازمانی آنان موثرند .لذا این مطالعه به منظور مقایسه رضایت شغلی و تعهد سازمانی پرستاران بخش های ویژه و عمومی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی گلستان اجرا شد.

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی ­ ، تحلیلی به روش سرشماری برروی 389 نفر از پرستارن شاغل در محیط پژوهش در سال 1387 اجرا شد .میزان رضایت شغلی با استفاده از پرسشنامه ای که اعتماد علمی آن بارروش آزمون آلفای کرونباخ تائید شد وتعهد سازمانی نیز با استفاده ازپرسشنامه استاندارد می یر سنجیده شد . داده ها در محیط نرم افزار SPSS با آزمون های آماری پیرسون ،آنالیز واریانس ­ ، رگرسیون و تی مستقل تحلیل شد.

  یافته ها: نتایج نشان داد شرکت کنندگان در طیف سنی بین 22 تا 55 سال(میانگین 30/7±19/32 )که اکثر آنان مونث (3/ 77درصد) و دارای سابقه کاری 99/6±85/7 بودند. پرستاران بخش های مراقبت های ویژه و اورژانس به ترتیب دارای تعهد سازمانی و رضایت شغلی پایین تری بودند. بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی در بخش های مورد مطالعه ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0 P< ).

نتیجه گیری : از آنجایی که رضایت شغلی کارکنان توان پیش بینی تعهد سازمانی در بین پرستاران را دارد، ضروری است مدیران به مولفه های موثر از قبیل مشارکت پرستاران درتصمیم گیری، ایجاد امنیت شغلی، غنی سازی شغلی و... توجه نمایند. تا موجبات ارتقای کیفیت خدمات را فراهم سازند