زمینه و هدف: ارتباط موثر، یکی از ویژگی های اساسی مراقبت های پرستاری است که به عنوان یک ضرورت در امر آموزش به مددجو و در جهت توانمندسازی بیماران انجام می گیرد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران در خصوص مهارت های ارتباطی موثر درآموزش به بیمار انجام گردید.

    روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی و به صورت نمونه گیری احتمالی طبقه ای با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته در زمینه دانش و نگرش و چک لیست مشاهده ای عملکرد مهارت های ارتباطی پرستاران در امر آموزش به بیمار از 275 پرستاران شاغل در مراکز آموزشی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طی سال 1392 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با محاسبه شاخص های مرکزی انجام گرفت.

    یافته ها: نتایج نشان داد 7/86 در­صد پرستاران جو صمیمانه ای با بیمارانشان برقرار می ساختند و­ 2/72 درصد آنان انرزی مثبت به بیماران ارائه می دادند. در حالی که آگاهی آنان در مورد اجزای ارتباط 6/79 درصد­ بود و 3/67 درصد­ از آنان فعالانه به صحبت های بیمارانشان گوش می کردند­. همچنین 7/96 درصد­ از پرستاران ارتباط نزدیک و صمیمی حین آموزش با بیمار برقرار می ساختند.

    نتیجه گیری: با توجه به اینکه اطلاعات پرستاران در زمینه مهارت های ارتباطی در حد متوسط گزارش شد، نیاز به برگزاری کارگاه های مهارت های ارتباطی به خصوص در امر آموزش به بیمار ضروری به نظر می رسد.