زمینه و هدف: تحولات اجتماعی، اقتصادی و پیشرفت های­ علمی موجب رشد سریع سالمندی و­دگرگونی سنت- های­دیرین گردیده است. کیفیت زندگی در سالمندانی که از حمایت های همسر، فرزندان و دوستان برخوردارند، بالاتر است. لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین نگرش مردم نسبت به افراد سالمند دراستان گلستان در سال 1387انجام شده است.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی­، 300 شهروند 13 الی 60 ساله که حداقل یک فرد سالمند در اطرافیان خود داشتند، از چهار­ شهر­ استان­ گلستان به روش نمونه­گیری آسان مورد پرسش قرارگرفتند.­پرسشنامه نگرش سنج کوگان به­عنوان ابزارگردآوری داده ها مورد استفاده قرارگرفت. برای آنالیز داده ها از آزمون های کراسکال والیس و من ویتنی استفاده شد.

  یافته ها: ­42 درصد نمونه­ ها ترکمن­ و53 درصد فارس بودند. میانگین سنی نمونه ها­ 8/24 سال بود.­ بین متغیر سن، قومیت­ و تحصیلات(05/0> P ) با چگونگی نگرش نسبت به سالمندی ارتباط معنی دار آماری دیده شد. زنان و مردان­ کمتر از 25 سال و افراد با تحصیلات بالا بیشترین نگرش منفی را نسبت به سالمندان و زنان و مردان ترکمن بیشترین نگرش مثبت را نسبت به سالمندان داشتند.

  نتیجه گیری: با­توجه­ به­ اینکه­بیشترین نگرش منفی بین نوجوانان ­و­جوانان­ و­دانشگاهیان است، برای ایجاد تحولی اساسی در نگرش این افراد، باید اقدامات اساسی توسط مسئولان انجام شود.