زمینه­ و هدف: با­ پیشرفت­جوامع بشری، نیاز­ به انواع وحجم خدمات بهداشتی درحال افزایش است. در­حالی­که منابع ملی اختصاص یافته به­بخش بهداشت ودرمان محدود است، هنر مدیران در آگاهی از­ کارآیی این منابع وچگونگی استفاده بهینه از آن ها­ست. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان بار­­­کاری و کارآیی پرستاران طراحی و اجرا شد.

  روش بررسی: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضردر بیمارستان پنجم آذرگرگان به مدت یک ماه اجرا و به روش سرشماری بر روی کلیه فعالیت­های پرستاری انجام شده توسط 10 پرستار شاغل بر روی 94 بیمار انجام شد. برای انجام مطالعه از چک لیستی­که توسط پژوهشگران ساخته و اعتبار­یابی شد استفاده گردید، سپس چک لیست توسط پرستاران کلیه شیفت­ها تکمیل گردید. همزمان حضورکارکنان با کارت تایمکس تعیین وکارآیی آنان محاسبه و با استفاده از نرم افزار spss ­ و آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل صورت گرفت.

  یافته­ها: نتایج نشان داد که 3/20 درصد از کل زمان حضور کارکنان صرف انجام کارهای نوشتاری می شود، درحالی که تنها 49/0 درصد از زمان صرف آموزش به بیمار می­شد. درمجموع­ 46/46 درصد از زمان صرف مراقبت مستقیم و54/53 درصد صرف مراقبت غیر مستقیم پرستاری می­شد. در­مجموع کارآیی کارکنان 62 درصد بوده که بیشترین آن(6/66­درصد) مربوط به شیفت صبح وکمترین آن با (33/58درصد) مربوط به شیفت شب بوده است و علی رغم وجود تفاوت در میزان کارآیی درشیفت­های مختلف، آزمون آماری بین آن­ها اختلاف معنی­دار­ی را نشان نداد.

  نتیجه­گیری: علی­رغم وجود­ کارآیی بالای­50 درصد پرستاران ­در­شیفت­های مختلف، لزوم توجه به اجرای برنامه­های آموزشی­ درباره مدیریت زمان­، مدیریت منابع انسانی و پرستاری الکترونیک برای­ افزایش کارآیی پرستاران در کنار توجه به کیفیت خدمات ضروری به نظر می رسد­.