زمینه و هدف : ری سیرکولاسیون در کیفیت همودیالیز نقشی اساسی دارد، از آنجایی که اساس درمان بیماران همودیالیزی بر کیفیت همودیالیز استواراست، بررسی میزان ری سیرکولاسیون از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.
این مطالعه با هدف تعیین میزان ری سیرکولاسیون فیستول شریانی وریدی و ارتباط آن با برخی عوامل در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.

  روش بررسی : در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، کلیه بیماران همودیالیزی مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان به تعداد 100 بیمار، که روش دسترسی به عروق آنها فیستول شریانی- وریدی بود،در تابستان 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین میزان ری سیرکولاسیون از روش مبتنی بر اوره استفاده گردید. نقطه برش میزان ری سیرکولاسیون 10% در نظر گرفته شد. متغیرهای طول عمر فیستول، جهت سر سوزن گذاری، فاصله بین دو سر سوزن ، محل قرارگیری دو سر سوزن، محل فیستول و KUF صافی بررسی گردید. داده ها با آزمون آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک (گزارش نسبت شانس و فاصله اطمینان)، کای دو و تی مستقل ، در محیط نرم افزار SPSS.13 تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری برای تمام آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

  یافته ها: 53­ بیمار مرد و 47 نفر زن بودند. میانگین سنی 23/17 ± 93/50 و میانگین سابقه دیالیز آنان 04/5 ± 04/4 سال بود. 15 درصد بیماران دارای ری سیرکولاسیون بودند. میانگین ری سیرکولاسیون در کل بیماران 18/1 ± 7/6 % بود. میزان ری سیرکولاسیون با جهت دو سر سوزن شریانی - وریدی و همچنین با وضعیت کدامیک از آنها
بالاتر قرار گرفته باشد، رابطه معنادار آماری داشت ( P<0/05 ).

  نتیجه­گیری : با عنایت به نتایج این مطالعه مبنی بر وجود ارتباط ری سیرکولاسیون با جهت و محل سر سوزن شریانی و وریدی، به نظر می رسد با آموزش و تأکید بر سر سوزن گذاری صحیح می توان میزان ری سیرکولاسیون در بیماران را کاهش داد .